පවුලේ කතාව 3 - නංගිගෙ උදවු | pawle wal katha - පවුලේ වල් කතා


කොටස් 21ක් අඩංගු 'පවුලේ කතාව ' කතා මාලාව නිවැරදිව තේරැම් ගැනීමට හා හොදින් රසවිදීමට පළමු කතාවේ සිට කියවන්න
>> පවුලේ කතාව 1 - නංඟි

Loading...
එහෙම ඇස් දෙක පියාන කොච්චර වෙලා හිටියද කියලා මතක නෑ.මම ආයෙමත් අම්මලාගේ කාමරේ පැත්තට ගියා... යනකොට එහෙ ගේම ඉවර වෙලා.. දෙන්නම බදාගෙන ඇදේ කතා කර කර ඉන්නවා.. මම පැන්ටිය තිබ්බ තැනින්ම තියලා පොඩ්ඩක් ඒ පැත්තට රබර් කන දැම්මා.....
ඉතින් ඔයාට පුළුවන්නෙ එයාට කියලා දෙන්න….
පිස්සුද අනේ දුවටනම් කමක් නෑ එයාට කියලා දෙන්න මට තේරෙන්නෙ නෑ…
ඒ උණාට මම ලබන මාසෙ ඉදලා ආයෙ ගෙදර නෑනෙ… ඔයාටම තමා කරන්න වෙන්නෙ…

කතාව අහන් ඉද්දි මට තේරුණා මේ කතා කරන්නෙ මං ගැන කියලා…

අනේ මන්දා ඔයා ඔය කියන දේවල් හරියයිද කියලා…
ඔවා සාමාන්‍ය දේවල්… මාත් එහෙමයි… නොමග යන්න කලින් කියලා දෙන එකයි හොද..

වැඩිය තේරුණේ නැති උණත් මට මොනවා හරි කියලා දෙන දෙයක් ගැන… මම ආපහු ගිහින් නිදා ගත්තා….

පහුවදා ඉස්කෝලේ ඇරිලා ඇවිත් වැලක් එහෙම බලලා අතේ ගහන්නෙ නැතුවම ලෝඩ් කරගෙන හිටියා අම්මා එනකන්… අද නංගිත් ක්ලාස්ද කොහෙද… ලයිව් ෂෝ එකක් අදත් බලන්නම් කියලා හිතාගෙන හිටියෙ.. ඔන්න එතකොටම අම්මා අවා.. කාමරේට ඇවිත් කතා කරා…
හොද මහන්සි පාටයි.. පපුව මැදින් ගලාගෙන යන දාඩිය බින්දුවක් තන්දෙක අතර කාණුවට රිංගුවා.. සාරියට කිටි කිටියට තද වෙච්ච පුළුල් උකුල උළුවස්සට බරකරලා බෑග් එක අස්සට අත දාලා මොකද්දෝ කවරයක් අරගෙන මගෙ පැත්තට දික්කලා…

“දැන් ඇහුණද කියපු දේ..”
“ඈහ්..??”
හුටා මං වෙන ලොකෙක හිටියෙ ඇහුණෙ නෑ...
“ඈක් නෙමේ මේකේ තියෙන ප්රශ්ණ ටිකට උත්තර ලියලා දෙනවා බලන්න.. වෙලා ගන්න එපා වැරදුණාට කමක් නෑ.. මන් නාලා එන්නම් බලන්න….”

එහෙම කියලා අම්මා හැරිලා ගියා…
මේ මොකද්ද මේ උණෙ.. මදෑ ෂෝ බලන්න හිටියා දැන් නාලා එනකොට කොරලා තියන්න එපෑ…

ප්රශ්ණ ටික බැළුවාම තමයි ඊයෙ දෙන්නා කතා වෙච්ච දේ මීටර් උණේ… එකෙ තියෙන්නෙ ලිංගික අද්ධ්‍යාපණය ගැන ප්රශ්ණ…
ශුක්රාණු ගැන. ඔසප් චක්රය. ආර්ථවාහරණය. ඩිම්බ…. මේ මොන මගුලක්ද මේවා හෙන සූපිං නෙ.. අම්මලා මං මොකෙක් කියලා හිතන් ඉන්නවද දන්නෙ නෑ විණාඩි දෙකෙන් තුනෙන් වැඩේ ගොඩ දැම්මා… හැබැයි මම හිතලම සෑහෙන්න වැරැද්දුවා… නැත්තං මම ඔණැවට වැඩිය පැහිලා කියලා මාට්ටු වෙනවා..
ඉවරකරලා ටක්ගාලා අම්මගේ කාමරේ පැත්තට දිවුවා… වැඩේ අදනම් අවුල්… රෙදි ටිකත් පේන්න නෑ… නාලා ඉවරද කොහෙද වතුර සද්දෙත් නෑ… අතේ ගහන්න පෑන්ටියකුත් නෑ ෂෝ එකත් නෑ..
මම ඇවිත් ටීවී එක දාගත්තා… ටිකවෙලාවකින් කොන්ඩෙ පිහ දමාදමා අම්මා ආවා.. අම්මා ඇදලා හිටියෙ චීත්ත ගවුමක්… කොණ්ඩෙ පිහදාන රිද්මෙට ගෙඩි දෙක වැනෙන විදියෙන් බ්රා එක ඇදලා නෑ කියලා ෂුවර්… මම හොරෙන් ඒදිහා බලන ගමන් අම්මා කලින් දීපු පේපර් එක දික්කලා…
“ආ ලිවුවද….? බලමු..!”
 කියලා අම්මත් මගේ ළගින් වාඩි උණා… අම්මා ගාව හරි සුවදයි… අම්මා පේපර් එක ගලන අතරෙ මම තන්දෙකට එබුනා.. ඒදෙක මැද්දෙන් මූණ ඔබාගෙන සුවද බලන්න තියෙනවනම් කියලා හිතුණා…
“සමහර ඒවා වැරදි….. මේවා ඉස්කොල වල උගන්නන්න ඔණෙ දේවල්… උගන්නනෙ නැති එක ළමයින්ට හරි අඩුවක්..”

එතකොටම ගෙදර බෙල් එක වැදුණා… අම්මා ටක්ගාලා නැගිටලා දොර පැත්තට දිවුවා.. පස්සෙ දාරෙට ගවුම අහුවෙලා… පළු දෙක හොදට බේරිලා… ජංගිය දාලත් නෑ වගේ…
ඇවිත් තියෙන්නෙ අල්ලපු ගෙදර රූපා නැන්දා.. මොන මොනවදො කතා කරනවා ඇහුණා… පස්සෙ දෙන්නම මං ඉන්න දිහාට ආවා.
“නංගි පොඩ්ඩක් ඉන්න..”
කියලා කාමරෙට ගියා කාමරේ දොර ඇරලා නිසා ඇතුල පේනවා.. ඒ අතරෙ රූපා නැන්දා මං ගාව තිබ්බ පේපර් එක බලන්න ගත්තා. නෝන්ඩිත් එක්ක… කාමරේට ගියපු අම්මා අල්මාරියෙන් පෑන්ටියක් අරන් ගවුමට යටින් ඇද ගත්තා.. තට්ටමට එනකන්ම සුදු කකුල පෙණුනා.. ඊටපස්සෙ බ්රා එකකුත් අරගෙන ගවුමෙ අත පන්නලා බ්රා එකත් දා ගත්තා… ඒ පාරත් සුදුපාට හන්සජෝඩුව දගලපු හැටි හොදට දැක්කා.. අම්මා ආපහු හැරෙන්න කලින් මං අහක බලා ගත්තා… එතකොටයි දැක්කෙ රූපා නැන්දා මං දිහා බලන් ඉන්නවා… කටකොනකින් හිනා වෙලා එයා පේපර් එක මගේ අතට දෙන ගමන් “ඇන්ටිලාට කැමති කෙනෙක් වගේ..” කිවුවා….
මට පොලොව පලන් යන්න හිතුනා වෙච්ච වැඩේට…. මෙයා මගුලක් කතා කරනවා ඕණෙ හුත්තක් මට එකයි..

“පුතා මං රූපා නැන්දත් එක්ක හංදියට ගිහින් එන්න යනවා මගේ ඇද උඩ පොතක් ඇති ඒක බලලා ආයේ ඕක ලියන්න.. වැරදිච්චා තියෙනවා… !”
“හ්ම්ම්.. කොහෙද යන්නෙ…?”
“සීට්ටුවක් තියෙනවා….”
“මෙයා බලන්නකො අම්මා නැතිව ඉන්නම බෑ නේ…”
 රූපගෙ කට තමා කට… කන්න හිතෙන්නෙ ඔය වෙලාවට….. මම හිනාවක් දාලා නිකා හිටියා….
අම්මලා ගියාට පස්සෙ මම අම්මා කියපු පොත අරන් අම්මලාගෙ ඇදේම ඉදන් කියවන්න ගත්තා… ඒකෙ නම ‘උදා වූ යවුවනය…..’ ඒකෙ තියෙන්නෙ ළමයි ලොකුවෙන හැටියි බබෙක් හම්බෙන්න සුදුසුකම්… කුරුළෑ එන්නෙ ඇයි… දෙකයි පනයෙ කතා…. මම පේපර් එක අරන් මම වරද්දපුවා ටික මකලා ආයෙ හැදුවා… හදලා ඒක පැත්තකින් තියලා ආයෙ පොත කියවන්න ගත්තා… මටත් නොදැනිම මගෙ අත කලිසම අස්සට ගියා… මම මෙහෙම ඉන්නකොට අම්මා ඇවිල්ලා මන් කර කර හිටපු වැඩේ දැකලා… මං ගැන දුක හිතිලා මගෙ එක කටට ගන්න හැටි මතක් කර කර හෙමින් පොඩි මසාජ් පාරක් දුන්නා… හැබැයි ඇත්තටම ආවොත් වෙන්නෙ මට කන පැලෙන්න ගුටියක් කියලා මන් දැනන් හිටියා…
එතකොටම දොර ගාවින් කටහඩක් ඇහුණා…
“ආ..! ඔයා මොකද මේ කාමරේ…!
හුටා නංගි…
“ඇයි ඔයාට මොකො.. ඔයා මොකො කරන්නෙ….”
මල කෙලියයි කලිසම ඇතුලෙ තිබ්බ අත එළියට ගත්තට පකට මොකද කරන්නෙ … කොඩි ගහවගේ දැන් ඉතින කරන්න දේකුත් නෑ.. නංගි හින්දා මට ගානකුත් නෑ…

“මම ආවෙ රෙදි ටික වොෂින් මැෂින් එකට දාන්න…”
අතේ තිබ්බ ඇදුම් ටික පෙන්නන ගමන් ගස්සලා බාත්රූම් එක පැත්තට ගියා… නංගි හිටියෙ නාන්න ලෑස්තිවෙලා තුවාය ඇදගෙන පුංචි දෙළුං ගැටේට හිටින්න තුවාය පටල ගෙන… ගෙඩි දෙක නැති උණාට පස්සනම් ලොකුයි.. අම්මගෙ තරම් නැතිඋණාට එකම ආරෙ…. ඒකිගෙ ගැස්සිල්ල හරි ලස්සනයි කියලා හිතුණා….
“දැන්ද ආවෙ…? ඇහුනෙත් නෑ තමුසෙ එනවා…”
 පොඩි ෂේප්මන්ට් එකක් දාගන්නත් එක්ක මම ඇහුවා…
මේ මොකො කවදාවත් නැතුව චාටු…
“මේ…! පොඩි බඩ්ඩක් ඉල්ල ගන්න පුළ්වන්ද…?”

“හි හි…. ඇයි අම්මගෙ එක ගන්න බැරි උනාද….?” කියලා ඒකි බාත්රූම් එක අස්සෙන් ඔළුව දාලා ඇහැක් ගැහැවුවා….
“මොකක්….?”
“මම දන්නවා ඔයා ඉල්ලන බඩ්ඩ….,
 අම්මගෙ එකට නේ වැඩියෙන් ආස… !!”

මේකි මන්දිහා බලාන කට අඹර අඹර කියනවා…

Loading...
“ඔවු ඉතින්…! ඒක තමුසෙගෙ එකට වඩා ලොකුයිනෙ….”
“අපරාදෙනෙ.. ටිකක් මොලේ කල්පනා කලානම් හොයා ගන්න තිබ්බනෙ… මේ තියෙන්නෙ වොෂින් මැෂින් එකෙ…”
සිරාවට ඒක මතක් උණේ නෑනෙ… මම මොකුත් නොකියා හිටියා….
මේකි අත්දෙකට පෑන්ටි දෙකක් අරගෙන මං පැත්තට ආවා…

“කොයිකද ඔනෙ…” මෙකි මගෙ පැත්තට ඒ දෙක දික්කරගෙන අහනවා…
“මේක අම්මගෙ මේක මගෙ… “

“ඔය ලබ්බක් නෙමේ මම ඉල්ලුවෙ.. මෙන්න මේක…”
මම පැනපු ගමන් ටවල් එක අස්සෙන් අත දාලා බනිස් ගෙඩිය මිරිකුවා….. ඒත් එක්කම අතකින් ඇදලා ගත්තා…
ඒකිටත් කොන්ට්රෝල් නැතුව ඇදට වැටුණා…

“ආව්….! මෝඩයා…..”
මට එකක් ගහන ගමන් මූණ ඇඹුල් කරගෙන කිවුවා… හැබැයි නැගිටින්න වගක්වත් නෑ….
මම හෙමීට තුවායෙ ගැටේ ලිහුවා….. උඩුබැලි අතට ඉන්න නිසා ගැට දෙක තවත් පොඩියට පේන්නෙ… රු2ක් විතර දුඹුරැපාට රවුම…. මන් හෙමින් අත තියලා තද කලා…

“පොඩි නේද ඒක ලොකුවෙන්නෙ නෑ හලො…”
 මේකි යාලුවෙක් වගේ මාත් එක්ක කතා කරනවා… කොහොමත් එහෙම තමයි උණාට මේ වගේ කතා කරලා නෑ…

“පාවිච්චි කරන්නෙ නැද්ද කවුරුවත්… කොහොමත් මේ ගාන තමා මරු ලොකු උණාම කැතයි….” එහෙම කියලා මම එක තනයක් සූප්පු කලා…

“ඒ උණාට තව සුට්ටක ලොකු කරගන්න ඔනේ… ඔයා පාවිච්චි කරන්න….”

“මේක විතරද ලොකු කරලා ඔණේ…?” කියලා මන් හෙමින් බනිස් ගෙඩිය අත ගෑවා…
 සෙන්ටිමීටරයක් විතර වැවිච්චි සිනිදු මයිල් ගස් අස්සෙන් ඇගිලි තුඩු ලෙස්සලා ගිහින්.. ලවුජූස් වලින් තෙමිච්චි මෑමල උඩ නතර උණා…. නංගිගෙ ඇස්දෙක පියඋණා..
මුළු බනිස් ගෙඩියම හොදට පොඩි කරන ගමන් මගේ අත පුරා ජූස් ගා ගත්තා… ඊට පස්සෙ ඇගිළි ටික කටේ ඔබා… ගත්තා…

“සසද…. මේකි හුරතල් වෙවි අහනවා…..”
“රහයි… කමක් නැද්ද බැළුවට…?”

ඒපාර නංගි තුවාය අයිනට විසි කරලා කකුල් දෙක දණහිස ගාවින් නමලා.. පළල් කලා… අත් දෙකෙන් ඇදේ විට්ටම අල්ල ගත්තා…. නංගිගෙ කිහිලි වලින් ලාවට මයිල් හැදීගෙන එනවා… නංගි මන් දිහා බලලා යටිතොල හපාගෙන පහල බැළුවා…. මේකි පැහිලා තියෙන තරම…
මං ටක්ගාලා පහලට ගිහින් මගේ මූන.. නංගිගෙ කකුල් දෙක අතරෙ ඔබා ගත්තා…. වැඩ පටන් ගන්න කලින් මම හොද හුස්මක් ඇදලා සුවද රස වින්දා… ඒ සුවදට මං හෙන ආසයි…. පුකේ හිල ගාවින්ම දිව තියලා… කිතිකාවාගෙන මෑමල ගාවට දිව ගෙනාව… නංගි ඇඹරෙන්න ගත්තා…. මෑමල වටේට හෙමීට දිව ගෙනියන කොට මේකි පස්ස ගස්සලා මගේ මූනට තදවෙන විදියට උස්සනවා… ඊලගට මෑමල තොල් පෙති දෙකට තදකරලා හොදට පොඩිකලා…..
ටික වෙලාවක් ඔහොම කරලා යෝනි තොල් පෙති වටේට ලෙව කන්න ගත්තා…. මෙකිට ඒක මදි බව තේරෙනවා ඇඹරෙන ඇඹරිල්ලට… මම එකපාරක් දිව යොනි තොල්  අතරින් පහලට තදකලා.. ‍
“අහ්…..!”
 උණුසුම් ලවුජූස් අතරින් කිසි අමාරුවක් නැතිව දිව ඇතුලට රිංගද්දි නංගි සද්ද දාන්න පටන් ගත්තා…. මම දිව එළියට ගත්තා….. ආයෙත් වටේට ලෙවකාලා එක පාරක් ඇතුලට දාලා ගත්තා….. මේකි ඒ පාරත් හීන් කෙදිරියක් පිට කලා…… ආයිත් කලින් වැඩේම කරන්න ලෑස්ති වෙද්දා මේකි මගේ ඔළුව අත් දෙකෙන් අල්ලගත්තා… ඊට පස්සෙ යෝනියට තද කරගෙන අල්ලගෙන හිටියා… දිව ඇතුලට දාල කලතනවා ඇරෙන්න මට මොකුත් කරගන්න බෑ… නහය මෑමලට තදවෙලා…. ටික වෙලාවකින් මගෙ ඇගට උඩින් කකුල් දෙක දාලා මාව තවත්  හිර කර ගත්තා… මට හුස්ම ගන්නත් අමාරුයි…
නංගිගෙ කෙදිරිය වැඩි උනා…

“ආහ්…! ආ….!! ම්ම්…..හ්….. !!
හ්ම්ම්ම්..හ්…… ආහ්.. ආහ්….. ආ..
හා…….හ් ….!!!!!”

ඒත් එක්කම මගේ කට පිටාර යන්න උනු උණුවෙන් ලවුජූස් ගොඩක් විද්දා..
එහෙම ටිකක් දෙන්නම ඇල වෙලා හති ඇරියා…. මට බඩුගියෙ නෑ දැන් ඉතින් වැඩෙ ගොඩනෙ පස්සෙ බැරියෑ ඒක….

“අයියා තමුසෙ මගෙ එකට වඩා අම්මගෙ එකට කැමති කීවෙ ඇත්තටම ජංගිය නෙමෙද….?”

“නෑ ඇත්තටම අම්මගෙ එක මෙකට වඩා ලොකුයි නෙ….”

“අනේ අනෙ….!!”

“හෙල්ප් එකක් දෙනවකො……”

“අපො හෙන වලත්තයා….!

>> පවුලේ කතාව 4 - අම්මගේ අනුකම්පාව